Αναζητηση της απολυτης αληθειας

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Να πληρώσει το κεφάλαιο, στο κεφάλαιο για να βγούμε από την κρίση του κεφαλαίου!

Θα πει κάποιος τι μαλακία τίτλο έγραψες πάλι. Όμως αυτή είναι η ουσία των αιτημάτων/τοποθετήσεων της πλειοψηφίας των δυνάμεων οι οποίες αναφέρονται στην αριστερά στη χώρα μας.

Πιο συγκεκριμένα, η κρίση αποτελεί δομικό στοιχείο του (καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού) συστήματος, άρα του κεφαλαίου.

Καλούν την κυβέρνηση, δηλαδή τον συλλογικό καπιταλιστή (κεφάλαιο), να φορολογήσει το μεγάλο κεφάλαιο, την εκκλησία κτλ. Άρα να φορολογήσει το κεφάλαιο, το κεφάλαιο. Και όλα αυτά για να ξεφύγουμε από την κρίση του κεφαλαίου. Να μην την πληρώσουμε εμείς αλλά αυτό, να τα βάλει από τη μια τσέπη στην άλλη δηλαδή.

Υ.Γ. Εγώ προσωπικά και να ήταν αυτή η λύση δεν θα την ακολουθούσα. Ο λόγος είναι πως παρότι δεν είμαι επιφανής μαρξιστής όπως όλοι αυτοί που σκέφτηκαν τα γαμάτα αιτήματα θεωρώ πως ο ρόλος της (επαναστατικής) αριστεράς είναι να οξύνει την κρίση του κεφαλαίου και όχι να την λύσει. Άρα άμα όλες αυτές οι προτάσεις του κώλου έλυναν το πρόβλημα και εμείς το ξέραμε θα έπρεπε να κάνουμε τουλάχιστον την πάπια και όχι να τις προτείνουμε στον Παπακωνσταντίνου (δεν αναφέρομαι ούτε στον Θανάση, ούτε στον Βασίλη, ούτε στον Πέτρο).

Κάποτε είχε βγει το ωραίο συνθηματάκι "Αριστερά Μαχόμενη Επαναστατική - Όχι Υποταγμένη Ρεφορμιστική" το οποίο παραμένει επίκαιρο. Γιατί είναι εύκολο να αναφέρεσαι στην επανάσταση και να την κλίνεις σε όλους τους χρόνους αλλά η επανάσταση δεν είναι λέξη έχει ουσία και η ουσία όλως αυτών των "επαναστατικών" προτάσεων είναι ο ρεφορμισμός του χειρίστου είδους.

Σε αυτά τα blogs, σε αυτή την e-κοινωνία μια μέρα ο ρεφορμισμός θα είναι ουτοπία!

Και ένα επίκαιρο άσμα:




Υ.Γ. Το μόνο πράγμα που δεν έχει θυσιάσει στο βωμό της κρίσης η πλειοψηφία της αριστεράς είναι η μαλακία που την δέρνει! Ας την θυσιάσει να δούμε καμιά άσπρη μέρα γιατί η υπερβολική μαλακία θολώνει την όραση και η κατ' εξακολούθηση θα τυφλώσει πολλούς και δεν θα ξέρουν που πάνε και θα πέσουν από κανένα γκρεμό, απ' αυτούς που βρίσκονται στα δεξιά του μονοπατιού (προς την επανάσταση).

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Υπόθεση Παλαιστίδη, Σάββας Μιχαήλ και Διανόηση

Η ανάρτηση αυτή έρχεται σε μια συγκυρία που δεν θα μπορούσαμε να σιωπήσουμε ως κομμουνιστές-επαναστάτες που θα έλεγε και ο καπετάν(ιος) (Πέτρος) Γιώτης. Άμα δείτε το "Ένα καράβι για τη Γάζα" θα καταλάβετε τι εννοώ. Η υπόθεση Παλαιστίδη (μάλλον) κλείνει με νίκη του εργαζόμενου που επαναπροσλήφθηκε. Έγιναν μια σειρά από τοποθετήσεις περί διανοουμένων τόσο στον τύπο (π.χ. Αυγή, ΠΡΙΝ, Προλεταριακή Σημαία, κτλ), στα blogs αλλά και εκδηλώσεις όπως επίσης έληξε και η ψηφοφορία του Πρίσματος για το τι τύπου επιχείρηση είναι οι εκδόσεις "Άγρα".

Η Κ.Ε. του ΕΕΚ συνεδρίασε στις 3/3 και μετά το σάλο που δημιούργησε το κείμενο που υπέγραψε η ηγεσία του κόμματος της εργατικής τάξης (το ΕΕΚ ντε) για να μας πει πως νταξ το κείμενο είχε αδυναμίες και στην τελική δεν ήταν το ίδιο με αυτό των αστών διανοουμένων (ας πούμε δεν αντιλέγω σε αυτό).

Αλλά δεν μ' αρέσει το δούλεμα και η υποκρισία. Στο φύλλο 471, της 13ης Φεβρουαρίου 2010, της επαναστατικής εφημερίδας (που λέει κι ο υπότιτλός της) "Νέα Προοπτική", 15ημερο όργανο του ΕΕΚ (Τροτσκιστές) διαβάζουμε στην ανακοίνωση που το ΕΕΚ (Τροτσκιστές) εξέδωσε τις 2 Φεβρουαρίου (όλη η ανακοίνωση εδώ):

"Ο συνάδελφος Ντίνος Παλαιστίδης απολύθηκε από την εργασία του γιατί τόλμησε να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας ζητώντας να του αναγνωριστεί το πραγματικό εργασιακό καθεστώς με το οποίο τον απασχολούσαν οι εκδόσεις «Άγρα». Η εταιρεία ενώ τον απασχολούσε σαν πωλητή αρνιόταν να του αναγνωρίσει την ειδικότητα στην σύμβασή του.

Ο εργαζόμενος λάστιχο, ο εργαζόμενος πολυεργαλείο… Αυτό είναι το όνειρο του κάθε εργοδότη ώστε ο εργαζόμενος να μην μπορεί να ξεχωρίσει πότε εργάζεται και πότε όχι. Πάντοτε στην διάθεση της επιχείρησης και να καλύπτει όποια ανάγκη προκύπτει στην επιχείρηση. Κι όταν τολμήσει να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας, σ’ αυτό τον Ταρτούφο υποκριτή, τον σύγχρονο Πιλάτο, να τιμωρείται με την ποινή της απόλυσης για το θράσος του."


Διαφωνεί κανείς; Εγώ πάντως όχι

Πάμε στο κείμενο που συνυπογράφουν μαζί με Μπιτσάκι και σία τα στελέχη του ΕΕΚ:

Λυπόμαστε για το ότι μια σχέση εργοδότη-εργαζόμενου με διαφορές και εντάσεις, κατέληξε σε απόλυση. Αλλά το γεγονός αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για να συζητηθεί το ευρύτερο πρόβλημα των συνθηκών εργασίας στο χώρο του βιβλίου. Αντί γι’ αυτό, γίνεται, γραπτά και προφορικά, μια θορυβώδης και άδικη προσπάθεια απαξίωσης της «Άγρας».

Εγώ ήξερα πως η αντίθεση Κεφάλαιο-Εργασία είναι αγεφύρωτη και ασυμβίβαστη. Έλα που εδώ μας λένε πως όχι μόνο μπορεί να συμβιβαστεί αλλά μπορεί να γίνει και δημιουργική!!! Επίσης είναι τελείως διαφορετική η παρουσίαση της κατάστασης στην πρώτη ανακοίνωση του ΕΕΚ και στο κοινό κείμενο. Και έρχεται το ΕΕΚ να μας πει πως δεν είναι αντιπαραθετικές οι ανακοινώσεις.

Το πρόβλημα δεν είναι το ΕΕΚ. Όπως έχει πει και το σφυροδρέπανο πολλά και διάφορα ακούστηκαν και στην εκδήλωση του σωματείου βιβλίου-χάρτου με θέμα τους διανοούμενους κτλ. Το λινκ για την παρουσίαση αυτή το δίνω πιο πάνω.

Δεν είναι τυχαία η επικρατούσα απάντηση στο γκάλοπ περί της φύσης της επιχείρησης Άγρα ότι ο Σ. Μιχαήλ και οι φίλοι του το γνωρίζουν. Σε λίγο θα μας πούνε κάποιοι πως η ΜΠΟΥΚ@, το Π@ΝΔ@ΙΜΟΝΙΟ, η Κ@Β@ του @ΓΓΕΛΙΔΗ και οι λοιπές επιχειρήσεις της ΑΝΑΡΧΙΑΣ @.Ε. αποτελούν κολλεκτίβες επειδή τα μεροκάματα είναι καλά και όλοι εκεί μέσα είναι @ν@ρχικοί (Οι αρκούδες του Βορρά το κατάλαβαν το σχόλιο εσείς εκεί στην πρωτεύουσα θα μείνετε με την απορία).

Υ.Γ. Η γραμματεία του Π.Γ. της Κ.Ε. του Ερυθρού Πρίσματος, δηλαδή εγώ, χαιρετίζω τις διαbloggerικές συναντήσεις που έγιναν στο κέντρο λήψεως των αποφάσεων με τις Αντιγειτονιές, το Σπίτι του Λαού και το Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα. Δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε σε κοινό ανακοινωθέν γιατί οι τροτσκιστικές αντιλήψεις του Σπιτιού του Λαού και ο μπρεζνιεφισμός του Απολιθώματος έκαναν αδύνατο κάτι τέτοιο. Δεσμευόμαστε όμως να ξανασυναντηθούμε για να συζητήσουμε τα φλέγοντα ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος.

Υ.Γ.2 Δεσμεύομαι στο μέλλον να επανέλθω με μια τοποθέτηση περί διανόησης γιατί η αλήθεια είναι πως εδώ δεν το έπιασα το ζήτημα. Πρέπει να διαβάσω για το θέμα γιατί τα έχω ξεχάσει και αυτό με ζορίζει.