Evet, Hayir yoksa Boykot?

(Για τους μη-γνώστες της τουρκικής ο τίτλος μεταφράζεται ως: "Nαι, Όχι ή Μποϋκοτάζ")

Το Πρίσμα θα πρωτοτυπήσει και εκτός από τα σώψυχά του θα δημοσιεύσει πολιτικό άρθρο και επίκαιρο γιατί αναφαίρεται σε γεγονότα που θα συντελεστούν αύριο στην Τουρκία. Αφορμή υπήρξε η πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιστανμπούλ και άρα υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας των όσων αναφέρει. Θα ακολουθήσει σχόλιο-κλήσιμο της προηγούμενης ανάρτησης.

Συνταγματικό Δημοψήφισμα στην Τουρκία

Στις 12 Σεπτεμβρίου διεξάγεται στην Τουρκία δημοψήφισμα το οποίο έχει ως θέμα την έγκριση (ή όχι) συνταγματικών αλλαγών με σημαντικότερη την αλλαγή που αφορά τη σύνθεση και τον τρόπο εκλογής του Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Συμβουλίου Δικαστών Εισαγγελέων. Αυτή η αλλαγή αποτελεί και το κύριο σημείο αντιπαράθεσης των δυο μερίδων της άρχουσας τάξης της Τουρκίας. Άλλες αλλαγές δήθεν δημοκρατικές αλλαγές - π.χ. το δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων να συνδικαλίζονται ή να προσέρχονται σε συλλογικές διαπραγματεύσεις που δεν έχουν μάλιστα ουσία μιας και δεν έχουν το δικαίωμα να απεργήσουν - γίνονται για λόγους προπαγανδιστικούς από πλευράς κυβέρνησης και αποπροσανατολισμού των μαζών.

Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα διεξάγεται μια κόντρα ανάμεσα στις δυο μερίδες της αστικής τάξης, η ισλαμιστική που αποτελείται κυρίως από τους εμπόρους και εκφράζεται μέσα από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), κόμμα του Ερντογάν και η Κεμαλική γραφειοκρατία που εκφράζεται κυρίως μέσα από το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), το στρατό και διάφορους διοικητικούς μηχανισμούς. Η κόντρα αυτή εκφράστηκε ξεκάθαρα με βάση την υπόθεση Εργκένεκον και το χτύπημα του στρατού από πλευράς της κυβέρνησης. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα βγαίνουν συνεχώς στη φόρα διάφορες πληροφορίες για σκάνδαλα, μυστικές επιχειρήσεις, δολοφονίες κτλ είτε από τη μια πλευρά είτε από την άλλη σε αυτή την μάχη τους για επικράτηση.

Ο Ερντογάν - και η μερίδα την οποία εκφράζει - έχει πετύχει μια σειρά από νίκες μέχρι στιγμής και μια ακόμη νίκη στο δημοψήφισμα θα τον φέρει σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους αντιπάλους του τόσο γενικά όσο και ειδικά εάν αναλογιστεί κάποιος πως σε ένα χρόνο στην Τουρκία θα διεξαχθούν Βουλευτικές Εκλογές. Το όποιο αποτέλεσμα θα επανατοποθετήσει τους παίκτες στη σκακιέρα είτε ενισχύοντας τον υπάρχων συσχετισμό υπέρ του Ερντογάν είτε ανατρέποντάς τον και φέρνοντας την αντιπολίτευση σε πλεονεκτικότερη θέση.

Ο στόχος για έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο με την υπόθεση Εργκένεκον. Μετά την επανεκλογή του ο Ερντογάν επιχείρησε και επιχειρεί να ελέγξει όλους εκείνους τους μηχανισμούς οι οποίοι βρίσκονταν στα χέρια των Κεμαλικών, στρατός, αστυνομία, εκπαιδευτικός μηχανισμός και δικαστικό σώμα. Αυτή τη στιγμή το AKP ελέγχει την αστυνομία, τα πανεπιστήμια μέσω του Ανωτάτου Συμβουλίου Παιδείας (YOK) το οποίο στο παρελθόν όχι μόνο δεν υποστήριζε την κυβέρνηση αλλά εξέφραζε τη διαφωνία του απέναντι στις πολιτικές της, τον πρόεδρο ο οποίος δεν έχει αποφασιστικό χαρακτήρα αλλά συμβολικό και με βάση την υπόθεση Εργκένεκον είχε πετύχει συμβιβασμό με το στρατό. Το τελευταίο του εμπόδιο αποτελεί το δικαστικό σώμα το οποίο μέχρι στιγμής το κοντράρει ανοικτά. Ας θυμηθούμε πως προσπάθησε να θέση το AKP εκτός νόμου, βγάζει αντισυνταγματικούς νόμους της κυβέρνησης, κτλ. Μάλιστα οι αλλαγές που εμπεριέχονται στο δημοψήφισμα κρίθηκαν αντισυνταγματικές από το Συνταγματικό Δικαστήριο και οδηγηθήκαμε σε δημοψήφισμα μετά από συμβιβασμό των δυο μερίδων της άρχουσας τάξης.

Η σημασία της μάχης αυτής είναι προφανής σε κάποιο επισκέπτη της Τουρκίας. Όλη η χώρα είναι γεμάτη αφίσες, πανό, περίπτερα υπέρ του ναι ή του όχι (η αποχή δεν είναι ακριβώς νόμιμη, μάλιστα όσοι δεν ψηφίσουν θα πρέπει να πληρώσουν πρόστιμο), συγκεντρώσεις τις κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης και το δημοψήφισμα μονοπωλεί τη
θεματολογία ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου.

Μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται κάποιος ξεκάθαρος νικητής και το αποτέλεσμα θα είναι μάλλον οριακό. Υπέρ του ΝΑΙ τάσσεται η κυβέρνηση και κάποιες ισλαμικές οργανώσεις, υπέρ του ΟΧΙ το αντιπολιτευόμενο CHP και μια σειρά (ρεφορμιστικά) κόμματα της αριστεράς, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, TKP (αδελφό κόμμα του ΚΚΕ), το
Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης, ODP (ανήκει στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και έχει σχέσεις με το Συνασπισμό) όπως επίσης και το Κόμμα Εργασίας, EMEP (κόμμα με το οποίο έχουν σχέσεις τόσο η Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ (1918-1955) όσο και το ΝΑΡ το οποίο είχε την ευθύνη της ελληνικής αποστολής στο κάμπινγκ που διεξήγαγε πρόσφατα το EMEP στη Σμύρνη και στο οποίο παρευρέθηκε και η Αριστερή Ανασύνθεση).

Οι επαναστατικές και δημοκρατικές οργανώσεις, όπως επίσης και κουρδικά κόμματα όπως το Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) καλούν σε μποϋκοτάζ των εκλογών. Μάλιστα έχουν δημιουργηθεί και κοινές πλατφόρμες όπως π.χ. Γυναικείο Μέτωπο Υπέρ του Μποϋκοτάζ. Η λογική πίσω από την απόφαση αυτή έχει να κάνει με το γεγονός πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν θα βελτιώσει τη ζωή του τουρκικού ή του κουρδικού λαού. Το επίδικο βρίσκεται έξω από τα συμφέροντά τους και έχει να κάνει με το πια μερίδα της αστικής τάξης θα βγει δυναμωμένη την επόμενη μέρα.