tag:blogger.com,1999:blog-3381140405567377680.post8539746364288838356..comments2023-10-06T01:58:30.668-07:00Comments on Κόκκινο Πρίσμα: Ερυθρό Πρίσμα: Η επιστροφήEρυθρό Πρίσμαhttp://www.blogger.com/profile/08173593852193945117noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-3381140405567377680.post-12308508527683876812010-01-26T07:55:02.067-08:002010-01-26T07:55:02.067-08:00Όπως έχω ξαναπεί στο αυτό το blog, το στυλ ζωής τω...Όπως έχω ξαναπεί στο αυτό το blog, το στυλ ζωής των φοιτητοrebelων αλλάζει. Βέβαια κάποια πράματα μένουν ακόμα αναλλίωτα από την πολιτιστική επίθεση της ατικής τάξης. Ας πούμε το χρονικό στήσιμο στα κινηματικά ραντεβού είναι ακόμα σήμα κατατεθέν. Τα φουαγιέ μέτα τα πάρτυ στο πολυτεχνείο συνεχίζουν να αποτελούν θλιβερό θέαμα για τις καθαρίστριες.<br />Κατά τα άλλα αναρχοαυτονομία τζίβα και ποδήλατο. Η Ναυαρίνου μεταφέρθηκε στην πλατεία της ροτόντας. Όπως και αυτοί οι εκνευριστικοί ζογκλέρ με τις φωτιές. Μπρος φαρχάν και πίσω ρέμα. Ούτε κιβωτό δεν πάμε πια, να δούμε καμιά καινούργια φάτσα. Βουλιάζουμε στο τρίγωνο των Βερμούδων της ροτόντας. Στο φαγητό, η μπούκα έχει εκτοπίσει δικαίως τον αχνό λόγω τιμής και ποιότητας. <br />Όσο για την εναλλακτική κουλτούρα. Προσφάτως σύρθηκα σε μια μουσική -τάχαμου χιουμοριστική παράσταση στο Καφωδείο. Το καλύτερο σημείο της παράστασης ήταν όταν ένας μουσικός σε μία αποτυχημένη προσπάθεια αυτοσχεδιασμού είπε: "ε ρε τι ακούτε με 5 ευρώ", εννοόντας την είσοδο. Τότε πετάχτηκε ένας από το τραπέζι μας λέγοντας φωναχτά "πέντε κι οχτώ δεκατρία, να ξες!". Χίλιες φορές καλύτερα στο Μικρό Θέατρο, με ζεστή ατμόσφαιρα, κρασάκι και συζήτηση μετά την παράσταση...<br />Τα μπαράκια στην κορομηλά αντέχουν ακόμα, όπως και το Manifesto. Πάλι καλά. Όμως παλιές αξίες, όπως η metal, ο πατσάς, το τσίπουρο έχουν αρχίζει να χάνονται από το λεξιλόγιο των νέων γενεών. Στα θετικά όμως μπορούμε να προσμετρήσουμε την άνοδο του αντικαπνιστικού κινήματος.<br /><br /><br />Αφέθηκα και γω στις σκέψεις μου, αλλά ταιριάζει με τον χαρακτήρα του blog. <br /><br />ΥΓ1 Βέβαια η χειρότερη επιλογή ever ήταν όταν ήμουν πρώτο έτος που βγαίναμε στο μουχαμπέτι.<br /><br />ΥΓ2 Δεν είναι ανάγκη να πνίξεις τον μπάμπη φεύγοντας.ΚΚnoreply@blogger.com