Αναζητηση της απολυτης αληθειας

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Οι τελευταίες εξελίξεις και τα καθήκοντά μας

Ραγδαίες οι εξελίξεις και γι αυτό το κόκκινο πρίσμα θα μεταβεί στο κέντρο λήψης των αποφάσεων (κοινώς στο Βασίλειο της Αθήνας) να δει τι παίζει...όπως και να 'χει κάτι θα παίζει σε σχέση με το μουντιάλ που κανείς δεν παίζει...για να είμαστε ακριβοδίκαιοι ίσως οι Λατινοαμερικάνοι λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους. Το μουντιάλ των καταλήψεων ήταν σαφώς ανώτερο με κλιματιστικό και projectorα στην 301 ή στα γρασίδια της ΝΟΠΕ-ΦΛΣ (άνευ κλιματιστικού)...

Από κει και πέρα συνεχίζονται οι προσπάθειες συγκρότησης μετώπου των bloggers για διαγραφή του αποστάτη σπαρίλα...περισσότερες πληροφορίες για το μέτωπο σε μια βδομάδα.

Η κριτική στο ρεφορμιστικό περιεχόμενο του μετώπου των οικονομολόγων μας έχει διδάξει οπότε εμείς δεν λέμε μόνο έξω ο Σπαρίλας από τα blogs αλλά και από το internet, από τα κάτω και από τα αριστερά βεβαίως βεβαίως.

Ραντεβού στα πληκτρολόγια...

Υ.Γ. Οι φανατικοί αναγνώστες του πρίσματος στο Βασίλειο της Αθήνας θα έχουν την ευκαιρία για συνάντηση με το είδωλό τους. Επικοινωνία μέσω του blog μιας και για λόγους συνωμοτικότητας δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε περισσότερα για την ακριβή τοποθεσία μας...

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Περί προφυλακίσεων

Χθες αφήσανε ελεύθερους (τώρα τα περιοριστικούς όρους εγώ τα ακούω τζάμπα και βερεσέ) τους φονιάδες Κορκονέα και Σαραλιώτη όπως αναμενόταν. Εδώ και μερικές μέρες, και με βάση το γεγονός πως έγινε το αναμενόμενο, στο ίντερνετ και όχι μόνο ξεκίνησαν διάφορες συζητήσεις επί του θέματος.

"Να τους κρατήσουν κι άλλο", "να μην τους αφήσουν ελεύθερους", "δεν μας ενδιαφέρει το θέμα", "είμαστε ενάντια στο σωφρονηστικό σύστημα εν γένει", κτλ.

Πολλά σωστά και πολλά λάθη (κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα). Δικηγόρος δεν είμαι, πέρα του γεγονότος ότι το θεωρώ αντιπαθητικό (όπως οι γιατροί) και άχρηστο (όπως οι ψυχολόγοι) επάγγελμα και στα φοιτητικά μου χρόνια με χώριζαν και 2 όροφοι από αυτό σκέφτομαι τα εξής.

Μια ενδεχόμενη παράταση της προφυλάκισης των δυο φονιάδων (ναι εγώ τους δίκασα και τους καταδίκασα πριν 18 μήνες και δεν περιμένω κανένα αστικό δικαστήριο να βγάλει απόφαση) θα σημάνει μια πλήρη ανατροπή των δημοκρατικών δικαιωμάτων έστω κι εντός αυτού του αστικού πλαισίου. Όπως οι εξαιρέσεις των διαφόρων τρομονόμων ανά τον κόσμο που επιτρέπουν φυλάκιση άνευ δίκης για αόριστο χρονικό διάστημα υποτιθέμενων ή υποψηφίων "τρομοκρατών". Ένα "μαζικό και λαϊκό αίτημα" κάτι τέτοιου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για αλλαγή της νομοθεσίας.

Στον αντίποδα και δικαίως θα έλεγε κανείς, "και τι, να αφήσουν τους φονιάδες ελεύθερους;" Όσο κι αν δεν πιστεύω στην αστική δικαιοσύνη, και όσο κι αν θα ήθελα να τους δω κρεμμασμένους από τα άντερά του Κούγια παρά σε μια φυλακή η αλήθεια είναι πως σε αυτό το ερώτημα δεν έχω απάντηση και το θεωρώ και πέρα για πέρα δικαιολογημένο.

Απλά στη ζυγαριά θεωρώ πως το πρώτο βαραίνει πολύ περισσότερο από το να κρατηθούν προφυλακισμένοι εώς ότου αποδοθεί "δικαιοσύνη".


Αυτά τα ολίγα αυτή τη φορά...