Αναζητηση της απολυτης αληθειας

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Το χέρι που σε ταϊζει δεν το δαγκώνεις

Οι εκδόσεις Άγρα δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση. Έτσι μας πληροφορούν στελέχη της (εξωκοινοβουλευτικής κυρίως) αριστεράς όπως ο Σάββας Μιχαήλ, ο Θόδωρος Κουτσουμπός, ο Ευτύχης Μπιτσάκης, η Νάντια Βαλαβάνη κτλ.
Όλα τα ονόματα υπάρχουν εδώ μαζί με τη "δήλωση" που υπέγραψαν: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1136674.

Και μου γεννάται η απορία. Δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση, άρα τι είναι? Μια αναρχική κολλεκτίβα στη μέση του καπιταλιστικού εκδοτικού κόσμου? Μια σοσιαλιστική όαση κάπου στην καπιταλιστική έρημο? Κι ο Πετσόπουλος δεν είναι εκδότης παρά ένας προλετάριος που δουλεύει εξίσου με τους υπαλλήλους της "'Αγρα" κάτω από τις ίδιες συνθήκες? Και αντί να καρπώνεται την υπεραξία μοιράζει τα κέρδη εξίσου σε όλους? Μήπως δεν υπήρξε απόλυση αλλά εξοστρακισμός μετά από αμεσοδημοκρατική απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Ελευθεριακής Εκδοτικής Κομμούνας "Άγρα"?

Σαν δεν ντρεπόσαστε λέω εγώ!!! Δεν τα κατάφερε να βγει λάδι με τους αστούς διανοούμενους και τον καλύπτουν οι αριστεροί (ή μήπως "αριστεροί"). Ο Παλαιστίδης μου γίνεται πιο συμπαθής μέρα με τη μέρα παρότι από την αρχή τον στήριζα χωρίς αυταπάτες που λένε.

I am back

Jean Sacque δεν έχω μονάδες γαμώτο να σε πάρω. Θα είσαι έξω το ΣΚ?

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Μήνυμα της Διανόησης Προς τη Νεολαία, του ΚΚ

Εισαγωγικό Πρίσμα:

Το κείμενο που θα ακολουθήσει είναι του ΚΚ ο οποίος κριτικάρει αφ' υψηλού τον υποφαινόμενο και καλεί τον κόσμο σε αποχή από τις blogοεκλογές και όλο λέει πως σκέφτεται ΝΑ κάνει το δικό του αλλά τίποτα. Το γεγονός είναι πως ο χώρος τον εκδόσεων έχει μια φήμη, αυτή του ότι κυριαρχεί η αριστερά, αριστεροί υπάλληλοι, (πρώην) αριστεροί εκδότες κτλ. Αυτή η φήμη, ή καλύτερα η πραγματικότητα έχει τις ρίζες της στην περίοδο των δηλώσεων κοινωνικών φρονημάτων, η διανόηση σχεδόν εξ' ολοκλήρου ταγμένη στην αριστερά βρίσκει βιοποριστικό καταφύγιο στο χώρο του βιβλίου. Κι αυτό γιατί η τότε διανόηση ΔΕΝ ΥΠΕΓΡΑΦΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ. Δεν δίδασκε στα πανεπιστήμια αλλά στα Γιούρα, στον Αη Στράτη και τη Μακρόνησο, μετάφραζε στις φυλακές και διάβαζε με κίνδυνο μιας νέας φυλάκισης και εξορίας. Το αναγνωστικό κοινό πέρα από κάτι κυρίες που διάβαζαν ποίηση χρυσοπληρώνοντας τις εκδόσεις Ίκαρος γιατί ήταν tres chic επίσης απαρτιζόταν κυρίως από αριστερό κόσμο. Οι άλλοι δεν διάβαζαν, τι ήταν για να διαβάζουν, κομμουνιστές;

Τα πράγματα έχουν αλλάξει, η υποτιθέμενη διανόηση του σήμερα εν μέρει φτιάχνεται από τα κρατικά βραβεία που μοιράζονται "αμερόληπτα", από τις "αντικειμενικές" κριτικές και το "ανεπηρέαστο" από τον καταιγισμό διαφημίσεων κοινό. Υπάρχει και η παλαιότερη γενιά, παιδιά του 1 1 4, του Πολυτεχνείου, του Μάη (του '68 ντε) με αριστερά ένσημα που όταν τα συμπλήρωσε αντί να βγει στη σύνταξη με το κεφάλι ψηλά τα εξαργύρωσε παίρνοντας για εφάπαξ πανεπιστημιακές έδρες, και μεταγραφές στους μεγάλους εκδοτικούς οίκους.

Η διανόηση (ποιότητα-ποσότητα) αποτελεί κάθε φορά παιδί των καιρών της, δεν έχω την απαίτηση για Βάρναλη, Ρίτσο, Μπελογιάννη (εγώ τον θεωρώ διανοούμενο), Μπάτση κτλ. Αλλά έχω την απαίτηση να σιωπούν οι τσανακογλύφτες κεφαλαίου και εξουσίας α λα Σώτη, Δοξιάδης ή οι τύποι που υπογράφουν τώρα. Η διανόησή τους είναι μια απάτη - νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.

Ακολουθεί το κείμενο του ΚΚ:

Εργαζόμενοι, νέοι, καλλιτέχνες. Μην εξεγείρεστε και μην φωνασκείτε. Μην κατεβαίνετε στους δρόμους και μη συνδικαλίζεστε. Γενικώς μην κάνετε θόρυβο. Η διανόηση μας κοιμάται. Μη διαταράζετε τον ήσυχο ύπνο της λες και έπιασε κάποια φωτιά.
Οι άνθρωποι της τέχνης, των γραμμάτων και των επιστημών, δεν είναι πια κλεισμένοι στο γυάλινο πύργο. Προέρχονται από τον κοινωνικό ιστό, είναι αντιστασιακοί αντιφασίστες και αριστεροί. Οι πατεράδες τους ήταν αγρότες. Ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά, αγωνίστηκαν ατομικά αλλά και για κοινωνική δικαιοσύνη. Ξέρουνε καλύτερα από εσάς.

Δεν μπορείτε, όπως έλεγαν πέρσι το Δεκέμβρη οι θιασάρχες Δοξιάδης και σία, να παρεμβαίνετε εσείς οι νέοι καλλιτέχνες στις παραστάσεις μας. Παραβιάζετε το ιερό και το όσιο της δημοκρατίας μας. Εμείς, οι άνθρωποι του πνεύματος και του θεάτρου, είμαστε η δημοκρατία. Γιατί εμείς έχουμε το θίασο, εμείς ελέγχουμε ποιος θα παίξει τι.. Εσείς είστε απλά ένα εργαλείο. Εμείς είμαστε αυτοί που δίνουμε δουλειά στους νέους ανασφάλιστους ηθοποιούς και τους πληρώνουμε όποτε θέλουμε. Εμείς κανονίζουμε τις τιμές των εισιτηρίων. Εμείς οι σεβαστοί σκηνοθέτες είμαστε οι αυθεντίες που θα λέμε τι θα ειπωθεί και τι όχι. Έπειτα τι το περάσατε το θέατρο, χώρο διαλόγου; Δεν μπορεί να ανεβαίνει ο καθένας, στο θέατρο μου, να διακόπτει την παράσταση μου και να λέει ό,τι του κατέβει! Δηλαδή, να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους επειδή σκότωσαν ένα παιδί.
Δεν είναι αυτός ο σκοπός της τέχνης! Εδώ εμείς ανεβάζουμε μεγάλα έργα μεγάλων δημιουργών, που ασχολούνται με πολύ ανώτερα πράγματα. Με βασιλιάδες, κατακτητές και άλλα τέτοια. Αλλά και προοδευτικό θέατρο τι νομίζετε; Ότι είμαστε τίποτα οπισθοδρομικοί; Εσείς είστε οι οπισθοδρομικοί και οι ναζιστές που θέλετε να βάλετε τους ηθοποιούς αν μιλάνε με το κοινό για ένα παιδί, και να ξεχάσουν την παράσταση που κανόνισα να δούνε. Στο κάτω-κάτω, δικό μου είναι το θέατρο. Σε λίγο θα μας πείτε ότι η τέχνη είναι για να υπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του! Ξέρω, ξέρω τα έλεγα και γω κάποτε αυτά. Θα στρώσετε….

Δε μπορείτε να κάνετε κατάληψη όποτε θέλετε και να πετάτε εμάς έξω! Δεν είναι αυτός τρόπος αντίδρασης. Εμείς αγωνιστήκαμε για έναν καλύτερο κόσμο! Δεν είμαστε ο εχθρός σας, εμείς είμαστε μαζί σας! Και έπειτα εσείς δεν έχετε προτάσεις. Εμείς πάντα είχαμε οργανωμένο κίνημα και προτάσεις. Γι΄ αυτό και πετύχαμε μια ευνομούμενη κοινωνία και μια δημοκρατία που σέβεται τον κόσμο. Έπειτα πρέπει να μπείτε σε μια τάξη, δε διαβάζετε καθόλου. Άσχετα αν εμείς διαβάσαμε το 1/3 από τα μαθήματα που έχετε εσείς και περνάμε αμέσως πτυχίο. Η επιστήμη έχει αλλάξει από τότε. Το ίδιο και οι ανάγκες του κεφαλαίου. Γι ΄αυτό διαβάστε και αφήστε τις συνελεύσεις. Και εμείς θα είμαστε μαζί σας, κι ας μην έχετε βιβλία και δωρεάν παιδεία. Θα σας κόψουμε, θα σας μακελέψουμε, θα σας παστώσουμε στις εργασίες και θα σας διαγράψουμε για το καλό σας. Και να θυμάστε όλα αυτά στο όνομα της γνώσης..

Δεν μπορείτε να προσβάλλετε έτσι δημόσια τις εκδόσεις ΑΓΡΑ! Εξεγείρονται οι άνθρωποι των γραμμάτων (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1133617) . Εμείς ξέρουμε ότι ο Σταύρος Πετσόπουλος σέβεται τους εργαζόμενους και τα κεκτημένα τους. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά τις αγωνίες του μέσου εργαζόμενου. Τις γράφουμε στα βιβλία μας μου σκοτώνονται να πουλήσουν οι εργαζόμενοι του ΑΓΡΑ. Δεν μπορούν αυτοί να συνδικαλίζονται έξω από τα πλαίσια της νομιμότητας που φτιάξαμε όλοι εμεις! Έπειτα, όπως αναφέρουμε στην ανακοίνωση μας, αν υπάρχει κάποιο περιστατικό συνδικαλιστικής τρομοκρατίας, θα το εκδικάσει η δικαιοσύνη. Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και αυτή θα μας πει αν έχει δίκιο ή όχι ο συνδικαλιστής. Μέχρι τότε εσείς δεν πρέπει να μοιράζετε προκηρύξεις και να δυσφημείτε την εταιρία. Σα να βλέπω το ύφος σας. Θα αρχίσετε πάλι τις υπερβολές, λες και είμαστε προδότες του λαού και στηρίζουμε κάποιο σάπιο καθεστώς. Θα αρχίσετε πάλι να θίγετε τα ιερά και τα όσια.

Σε λίγο θα μας πείτε ότι όλοι οι εργοδότες είναι καταπιεστές, δεν υπάρχει δημοκρατία, ότι αν αγωνίζεσαι σου ρίχνουν βιτριόλι, ότι η δικαιοσύνη κάνει τα στραβά μάτια, και ότι εμείς με τη στάση μας καλύπτουμε όλοι αυτή την αδικία!!!

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μη Κινηματικές Οργανώσεις

Πριν 4 περίπου χρονάκια οι τότε εκδόσεις Προλεταριακή Σημαία είχαν εκδόσει το βιβλίο 'Τα Καινούρια Ρούχα του Βασιλιά' μια συλλογή κειμένων Ελλήνων και Ξένων συγγραφέων με θέμα τις ΜΚΟ. Ακόμη το θέμα των ΜΚΟ δεν είχε γίνει τόσο έντονο στη χώρα μας *ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε) παρά τις προσπάθειες που είχε κάνει τα προηγούμενα χρόνια ο νυν πρωθυπουργός και τότε ΥΠ.ΕΞ. της κυβέρνησης Σημίτη που χρηματοδοτούσε εκατοντάδες ΜΚΟ μέσω κονδυλίων του Υπουργείου του. Διότι ο ΓΑΠ μόνο χαζός δεν είναι, απλά τα νέα κόλπα τα αμερικάνικα αργούν να πιάσουν στην Ελλάδα διότι δεν είμαστε αμερικανάκια, ο άνθρωπος είναι μπροστά από την εποχή του. Και δεν πιάνουν απόλυτα γιατί ακόμη κι αυτοί που σε σταματάνε στο δρόμο για να σώσεις τα παιδάκια στη Σομαλία, την Καρέτα-Καρέτα κτλ πληρώνονται. Το ξέρω γιατί σε φάση τρελλής ανεργίας και τσέπης αδειανής το είχα σκεφτεί να πάω κι εγώ. Αλλά δεν το έκανε η καρδιά μου και απλά έκοψα τα φρέντο και άρχισα την ΕΨΑ και τους μονούς τούρκικους (ελληνικούς, κυπριακούς, όπως θέλετε πείτε τους).

Τελοσπάντων, να μην μακρυγορώ (μουάχαχα) οι ΜΚΟ ζουν ανάμεσά μας. Δεν είναι μόνο στην Αϊτή, την Ινδία, το Νεπάλ κτλ. Απόφοιτοι ιατρικής πάνε στους γιατρούς χωρίς σύνορα, νεολαίοι πάνε στα Χαμόγελα του Παιδιού εθελοντές για ώρες, κόσμος ψωνίζει από τα fair trade (ίδια λογική) κτλ. Μιλάμε για προοδευτικούς νεολαίους. Ανθρώπους που θα σου πουν θέλω να προσφέρω κι έχει άμεσα αποτελέσματα αυτά που κάνω. Εδώ αφήνω το fair trade στην άκρη γιατί άμα θεωρείς πως το χωρίο στην Κένυα που παίρνει 10 cent περισσότερο από τον καφέ που αγόρασες απ' ότι πριν και που θα καταφέρει να χτίσει μια καλύβα για να την κάνει σχολείο σε 15 χρόνια ενώ με το προηγούμενο σύστημα ήθελε 18 έχει διαφορά τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Η ουσία, η αριστερά δεν έχει πιάσει όσο θα έπρεπε τα θέματα αυτά. Μάλιστα πολλές ΜΚΟ ξεκίνησαν από αριστερό κόσμο, αριστερός κόσμος τις στελεχώνει κτλ. Κόσμος που ήθελε να προσφέρει και διάλεξε λάθος τρόπο, εντός συστήματος που λέμε. Η Καρέτα-Καρέτα θα ψοφήσει ούτως ή άλλως γιατί όταν βυθίζονται κάτι Sea Diamond τα κάνει πλακάκια ο πλοιοκτήτης με τις αρχές και δεν ανασύρει το ναυάγιο κτλ κτλ. Στην Κένυα και να μαζέψουν τα λεφτά για το σχολείο, στο ξαναμοίρασμα του κόσμου με τον οπλισμό που θα τους έχουν δώσει οι φιλευσπλαχνοί δυτικοί ιμπεριαλιστές θα το γκρεμίσουν διάφοροι φύλαρχοι με τις συμμορίες τους. Και τα ορφανά παιδάκια που εσύ προσέχεις τζάμπα γιατί είσαι ευαίσθητη ψυχή πρέπει το κωλοκράτος που δεν έχει λεφτά για σένα αλλά έχει για να πάρει τις γαλλικές φρεγάτες να κόψει το λαιμό του να το στηρίξει. Αυτά δε θα γίνουν από μόνα τους, πρέπει να παλέψουμε εμείς γι αυτό όχι μέσα από Μη Κινηματικές Οργανώσεις αλλά στο Κίνημα, κάθε μέρα, όλη μέρα.

It's the final countdown

Λιγότερο από δυο εβδομάδες για την επάνοδο...νέα ζόρια (άντε βρες σπίτι, φράγκα για το σπίτι κτλ) αλλά και ψυχική ηρεμία. Αυτό γιατί οι πορείες που για ένα χρόνο και κάτι μήνες κατά βάση αποτελούσαν εικόνα στις ειδήσεις ή στο indymedia, οι συζητήσεις αντί να γίνονται μετά φραππέ και οργάνων γίνονταν στα msn, το skype και άλλα εργαλεία του σατανά.

Με ΠΑΣΟΚ κατεύθασα για πρώτη φορά στη Σαλονίκη και με ΝΔ την άφησα πίσω, τώρα ξαναμανα ΠΑΣΟΚ. Δεν γίνεται να ξανάρθει κι η δραχμούλα την οποία επίσης πρόλαβα το σωτήριο έτος 2001?

Η αλήθεια είναι πάντως πως ως ελληνικό κίνημα ανοίκουμεν εις την ανατολή. Εδώ στη δύση είναι βαθιά νυχτωμένοι, λίγο οι γεννέτειρες της κομμούνας και του Μαρξ παλεύουν κατά καιρούς να μας πείσουν πως δεν είναι έτσι τα πραγμάτα αλλά θέλουν πολύ ακόμη για να πας πείσουν...Εδώ στις Κ. Χώρες το μόνο που μας σώζει είναι να σπάσουν τα φράγματα και να βυθιστούν ως έχουν...αφού όμως πρώτα απογειωθεί η εταιρία του Βγενόπουλου που θα με φέρει πίσω στα "πάτρια" εδάφη.


Ευκαιρία να δω και καμιά καλή ταινία με παρέα καμιά Πέμπτη στη Σφεντόνα (ΚΚ: θα φέρω εγώ το dvd για να είμαι σίγουρος πως δεν θα κολλάει),  το Ζαν Σακ σε καμιά άδεια, να ξαναπάω για καφέ στην πρωτεύουσα με το Σπαρίλα, να γνωρίσουμε από κοντά το Μπρέζνιεφ και τα άλλα παιδιά...και άμα λάχει μπορεί να ανανεώσω και το Πρίσμα με κάτι πιο σοβαρό γιατί πολύ αυτοαναφορικό καταντάει και με βαριέμαι.