Αναζητηση της απολυτης αληθειας

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Και οι bloggers έχουν ψυχή...και διλήμματα

Λοιπόν όσοι με ξέρουν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι τηρώ τις υποσχέσεις μου. Εδώ υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Το blog έχει αποκτήσει το φανατικό κοινό του (άκυρες πληροφορίες αναφέρουν πως εμφανίστηκε πανό στα γήπεδα, Πρίσμα ζεις για πάντα Αεκτζής - όλοι καταλαβαίνουμε γιατί εξαφανίστηκε η λέξη Κόκκινο μπροστά από το Πρίσμα).

Οπότε αποφάσισα παρότι δεν έχει λήξει η προηγούμενη ψηφοφορία να διεξάγω νέο γκάλοπ που θα διαρκέσει όλο το Φεβρουάριο για να καθορίσει την έκβαση του blog.

Υ.Γ. Οι σ. στις Αντιγειτονιές επισήμαναν πως δεν συμπεριλήφθησαν στο γκάλοπ. Δεν πρόκειται για παράληψη αλλά για πολιτική απόφαση να μην συμπεριλάβω τους σοβαρούς της παρέας. Η μόνη παράληψη αφορούσε τοδονητή. Αλλά αυτά θα τα πούμε στην πολιτική ανακοίνωση για τα αποτελέσματα του γκάλοπ η οποία άσχετα με την κατάληξη του blog θα αναρτηθεί.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Ερυθρό Πρίσμα: Η επιστροφή

Σ' ένα μήνα θα 'χουν όλα τελειώσει, πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός...

Το Πρίσμα άργησε να πάρει μπρος και ένα μήνα μετά την έναρξή του φτάνει ένα μήνα πριν τη λήξη του. Όταν δεσμεύτηκα να το κλείσω το ρημάδι όταν επανέλθω δεν υπολόγιζα να ακούσω το καλή πατρίδα σύντροφε τόσο σύντομα. Κι όμως το Πρίσμα επιστρέφει στα χώματα που ανδρώθηκε.

Δεν μας σηκώνει άλλο η ξενιτιά, ούτε ο καφές φίλτρου. Ε ναι λοιπόν θέλω να πιω φραπέ σαν άνθρωπος κι εγώ! Να καθίσω για 3 γαμωώρες για καφέ, να διαβάσω 2 εφημερίδες και στο τραπέζι μου να κάτσει η μισή συμπρωτεύουσα μέχρι να σηκωθώ να φύγω! Τόσο δύσκολο είναι?

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες!

Γεννήθηκα για την καταστροφή κι όποτε φεύγω αφήνω πίσω μου συντρίμμια. Εύχομαι να σπάσουν τα φράγματα μόλις απογειωθεί το αεροπλάνο να πνιγούν τα καθίκια οι καλβινιστές μπας και γλιτώσει καμιά χώρα του λεγόμενου τρίτου κόσμου (ντεμέκ τρίτος αυτά τα Τενγκ Χσιάο Πίνγκ εγώ δεν τα γουστάρω) που την έχουν πηδήξει πατόκορφα.

Με ΝΔ έφυγα με ΠΑΣΟΚ επιστρέφω. Ακριβώς αντίστροφη ήταν η πορεία της πρώτης μου καθόδου στην Ελλάδα. Σκατά ήταν και τότε, απόσκατα θα είναι τώρα. Αλλά είμαι σαδομαζοχιστής (ναι μ' αρέσει το S&M των Μετάλλικα).

Έμαθα βέβαια πως αυτά τα 2 χρόνια άλλαξαν πολλά. Η νεολαία αγρίεψε αλλά οι νέοι αριστεροί (κατά το νέοι αγρότες, μόνοι ψάχνουν) είναι καλά παιδιά και συνεσταλμένα. Ούτε λόγους για κριτική δεν βρίσκεις πλέον. Όχι όπως παλιά που ήταν παλιόπαιδα και το κέφι τους έκαναν, εκεί στα καφενεία, στα Μπερλίν και τα Ταξίδια που πίναν όλοι μαζί ξύδια. Αμβλύνονταν τα πάθη στα μπαράκια, κοινή δράση κι έτσ'.  Καλά οι κνίτες γενικά ήταν εξαίρεση αφού απλά όταν χαιρετούσες μούγκριζαν συνήθως αλλά δε γαμείς. Και οι συνασπισμένοι γιατί τον καιρό εκείνο δύσκολο να τους εντοπίσεις, ήσαν λίγοι και κυκλοφορούσαν σε γνωστά αλτέρνατιβ μαγαζιά που οι "αριστερισταί" τα απέφευγαν σαν ο τροτσκιστής το Στάλιν. Στο Έκκεντρο να τους πετύχαινες στην καλύτερη μετα τροτσκιστριών-συριζαίων κορασίδων.

Πάλι μαλακίες γράφω θα μου πει ο άλλος και θα έχει και δίκιο. Έτσι μου βγαίνουν έτσι τα γράφω. Υποτάσσομαι στο δικό μου αυθόρμητο μπας και καταλάβω τους άλλους.

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Κοκομπλόκο

Οι αγρότες έκλεισαν τους δρόμους και δεν σκέφτονται τους συμπολίτες τους...Μάιστα...Και τους σκέφτεται ο Μπόμπολας που με τις παπαριές του προκάλεσε κατολίσθιση κι έκλεισε τα Τέμπη, η κυβέρνηση που του έδωσε συγχωροχάρτι και θα τα ανοίξει του Αγίου Τάδε ανήμερα (μεγάλη η χάρη του), οι άλλοι οι αλήτες που κατασκεύασαν το πέταλο του Μαλιακού που κλείνει κάθε τρεις και λίγο με φόρο αίματος. Μην πω για τον ΟΣΕ.
Ναι τον ΟΣΕ, που ανέβασε τις ταρίφες, τον ΟΣΕ που πετσόκοψε τα δρομολόγια ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και τουνάμπαλιν για να πάρεις intercity (ή τα @@ σου άμα δεν έχεις φράγκα).

Αλλά δεν φταίνε όλοι αυτοί, φταίνει οι αγρότ'ς. Μάλιστα! Αμ' ο άλλος, που αν δεν ήταν γιος του πατέρα του κι εγγονός του Κωλόγερου της Τρομοκρατίας, ο αμερικανοτραφής εγγονός του αγγλοτραφούς πρωθυπουργός. Αυτός είπε μια μεγάλες αλήθειες. Δεν έχει λεφτά (για το λαό) και το καλύτερο μπλόκο είναι ο διάλογος. Δίκιο έχει, το καλύτερο μπλόκο για τους αγώνες και την ανάπτυξη κινήματος είναι ο διάλογος. Αυτή τη φορά ρε πούστη μου ήταν σα να σου λένε είσαι και μαλάκας άμα έρθεις. Ούτε καν απάτη. Δηλαδή σε λέει δεν σου ικανοποιώ τα αιτήματά σου αλλά έλα να καθίσουμε να μιλήσουμε για το μέλλον σου. Να σε πω εγώ το μέλλον του ρε! Αν δεν αυτοκτονήσει, θα πάει από καρδιά και το μόνο σίγουρο είναι πως θα του πάρει η Αγροτική και τα σώβρακα. Μήπως να έρθω κι εγώ στο διάλογο να σου τα πω?

Να δούμε τι θα κάνει και ο αντιπαθής ο Μπούτας, σηκώνει κι άλλο ξεπούλημα ο Κάμπος? Ή την επόμενη φορά που θα βγει στη γύρα να μαζέψει κουκιά θα μαζέψει καρπαζιές? Την τελευταία φορά επί ΝΔ αν θυμάστε φανατικοί μου αναγνώστες ο Κοκκινούλης ήταν στο δρόμο και ο Μπούτας ΘΑ έβγαινε. Και πρόλαβε και βγήκε γιατί οι Νεοδημοκράτες είναι μαλάκες. Ο Κοκκινούλης είχε ζητήσει συμβιβασμό που και θα τους ανέβαζε επικοινωνιακά και θα άδιαζε τους "κόκκινους". Αλλά δεν τον δέχτηκε το Υπουργείο, είπαμε η Δεξιά είναι hardcore, μυαλό ντιπ. Αλλά δε φοβάμαι, ο Χρηστάρας (Μπενέκης για τους μη-μυημένους) δε μασάει.

Και μια παρένθεση για να μην το κλείσω έτσι. Στην Κύπρο ς η αγροτο-εργατική συμμαχία δεν κατάφερε να φτουρήσει. Οι εργάτες και γενικά ο λαός στα αστικά κέντρα είχε ταχθεί με του κόμμα του λαού και η ύπαιθρος με τη δεξιά. Ο αγρότης δεμένος βαθιά με τη γη του, κι ας ήταν μισό στρέμμα πέτρες, έπεσε θύμα της προπαγάνδας του παπαδαριού (βαθιά θρησκευόμενος γαρ) και των λοιπών αντιδραστικών δυνάμεων. "Θα έρθουν οι κομμουνιστές να σας πάρουν τη γη". Μέχρι εδώ τίποτα το παράξενο. Έλα που τόσα χρόνια όμως οι μόνες κινητοποιήσεις που γίνονταν τις έκαναν οι αγρότες. Και μάλιστα απέναντι σε δεξιές κυβερνήσεις. Παίρναν τα τρακτέρια και τα αγροτικά και κλείναν το αεροδρόμιο. Έμπαιναν στο δίαυλο, και για μια χώρα που τα παίρνει (νόμιμα) μόνο από τον τουρισμό αυτό είναι πλήγμα. Οπότε τσάκα την αποζημίωση και άνοιξε το αεροδρόμιο. Έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές. Οι δεξιοί είναι συντεχνεία και συμφέρουν.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Πρελούδιο ενός προαναγγελθέντος τέλους

Θα είμαι ειλικρινής. Τους bloggers δεν τους πάω ή καλύτερα δεν πάω την "κουλτούρα" του blogger. Ίσως γιατί την πάει ο Γιωργάκης κι ο Παπαχελάς. Ίσως γιατί έχω διαβάσει απίστευτους μαλάκες να πετάνε απίστευτες μαλακίες. Αποκορύφωμα ήταν ένας μαλάκας μετά την περσινή πορεία (2008) για τον Αλέξη στη Χάγη που εκτός που εκθείασε τους καλούς Ολλανδούς μπάτσους έκανε και μια τρισέλιδη αφ' υψηλού κριτική. Θα μου πεις ένας μαλάκας είναι, μαλάκες υπάρχουν παντού. Σωστό, το πρόβλημα είναι πως όταν ένας μαλάκας έχει κοινό και μάλιστα του τύπου: LOL έγραψές, Τ Ι  Ε Ι Π Ε Σ  Τ Ω Ρ Α! ! ! ΘΕΟΣΣΣΣΣ, κτλ ο Δαρβίνος σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Αλλά εδώ ψηλά στις Κάτω Χώρες γνώρισα εκτός από τους κακούς (ο από πάνω) bloggers και τους καλούς (οι από κάτω).

Σε ένα καλό (νυν) φίλο και (πρώην) γνωστό εκεί στο Αμστελλόδαμο γνώρισα το Απολίθωμα που άμα είμασταν στο Αμέρικα άνετα θα μπορούσε να φτιάξει μια θρησκευτική αίρεση και θα κονομούσε με το κοινό που έχει αποκτήσει. Γνώρισα τον 'Πέτρο' τον επαναστάτη με αιτία από το Φυσικό Αθήνας. Αδιάφορα συναρπαστική ιστορία και συνάμα τρομακτική. Τρομακτική γιατί όλοι οι γνωστοί μου που την έχουν διαβάσει έχουν πει: Μαλάκα περιγράφει τη ζωή μου. Ακόμη πιο τρομακτική γιατί τον πιστεύω και γιατί κι εγώ το έχω νοιώσει. Αυτό το ντεζαβού στο 'Βασίλειο της Εξωκοινοβουλευτικής' με τρομάζει...Είχε προηγηθεί βέβαια το περασμένο καλοκαίρι ένα που διαφήμιζε την έλευση του sparila αλλά ένας sparilas δεν θα μπορούσε να φέρει την bloggeriκή άνοιξη αν δεν άνοιξει το δρόμο τα τανκς του Μπρέζνιεφ. Με τον καιρό το ζήτημα πολιτικοποιήθηκε από το Παρεκκλήσι και σιγά σιγά γνωρίζω πολλούς γνωστούς-άγνωστους.

Αλλά αυτή εδώ η εξέλιξη με τρομάζει. Μήπως κλειστώ κι εγώ σε ένα παράλληλο σύμπαν σαν τους άλλους bloggers που κριτικάρω? Είμαστε που είμαστε κλεισμένη στη γυάλα της αριστεράς να μπούμε και σε μικρότερη αυτή της bloggerικής αριστεράς? Δεν θα το αντέξω...

Γι αυτό και μάλλον φενταγίν μου αναγνώστες το blog αυτό θα κλείσει τον κύκλο του μαζί με τον δικό μου κύκλο στις Κάτω Χώρες. Εδώ αν μη τι άλλο όπως και στη Δραπετσώνα δεν έχουμε ζωή. Ελπίζω η επάνοδός μου στην ελληνική πραγματικότητα να αντιστρέψει τα πράγματα. 

Υ.Γ. Το χαζό αυτό κείμενο το έγραψα από τώρα για να γίνει η απώλεια συνήθειά σας.


Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Είμαστε τρομοκράτες όλοι-όλοι

Είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν πως ο Νικολάκης ο Άσιμος τρελλάθηκε ("τρελλάθηκε") και αυτοκτόνησε γιατί ήταν πολύ διορατικός. Πιο διορατικούς από κάποιους κομμουνιστές που είχαν και θεωρητικά εργαλεία γαμάτα. Ο Νικολάκης ο Άσιμος απογοητεύτηκε από την αριστερά (γι αυτό δίπλα στην κόκκινη σημαία έβαλε και την μαύρη), κατάλαβε που πήγαινε το πράγμα ("θα ερωτευτώ τον Παπαντρέου") κτλ και έβαλε μια τελεία ίσως από φόβο να μην κατρακυλήσει κι αυτός και γίνει ρεβιζιονιστής.

Την αυτοκριτική μια φορά την κάνουμε όχι σαν κάποιους άλλους που την επαναλαμβάνουν κάθε τρεις και λίγο σαν τον επαγγελματία δολοφόνο που Σάββατο εκτελεί και Κυριακή παίρνει άφεση από τον μουσάτο μαυροφορεμένο, τον μοναδικό - με αυτά τα χαρακτηριστικά - στο είδος του που σήμερα δεν κινδυνεύει με εξακρίβωση και φιλική κουβέντα από τα όργανα. Γι αυτό την έκανε όταν γύρισε δίσκο και μετά πάπαλα.

Ο Νικολάκης ήταν τόσο διορατικός που κατάλαβε πως αργά ή γρήγορα θα μας βάφτιζαν όλους τρομοκράτες, ότι θα ποινικοποιηθούν οι πάντες και τα πάντα...






...σκέψεις ατάκτως ερριμμένες καλέ μου άνθρωπε, θα διερωτηθεί ο αναγνώστης? Όχι ακριβώς. Έχω υπόψη μου την προχτεσινή βομβιστική (τρομάρα τους!!!) επίθεση στο Σύνταγμα. Σημειολογικά, όποτε μου λένε για εκείνο το μνημείο θυμάμαι τη μέρα που κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι κάψανε το τσαντίρι των γνωστών που φυλάνε το μνημείο του άγνωστου.

Όχι γι αυτό το γεγονός, αλλά για τους δεκάδες φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους μου που εκείνη τη μέρα φάγανε το ξύλο της αρκούδας, δακρυγόνα κι από πάνω τους συνέλαβαν. Θυμάμαι να τρέχω σοκαρισμένος προς το Πολυτεχνείο (Θεσ/κης) και να με ρωτάνε για ένα πολύ αγαπημένο μου σύντροφο αν τον είδα στα κανάλια που του είχαν ανοίξει το κεφάλι σαν καρπούζι, θυμάμαι φίλους στο δρόμο - σε μια μεγάλη (για) απρογραμμάτιστη πορεία-απάντηση στην καταστολή - που κατέβηκαν μόνο και μόνο γιατί δεν άντεχαν να μείνουν άλλο στο σπίτι ν' ακούν τον εμετικό Πρετεντέρη.

Εν κατακλείδι, θυμάμαι μια αποτυχημένη - λόγω της εξόφθαλμης και βίαιης καταστολής - προβοκατόρικη ενέργεια και πλέον θυμάμαι και μια δεύτερη. Στο ίδιο έργο θεατές. Παρένθεση, προβοκατόρικη ενέργεια δεν θεωρώ μια ενέργεια που έχει γίνει από έμμισθους ή εντεταλμένους (παρα)κρατικών υπηρεσιών. Προβοκατόρικη ενέργεια θεωρώ μια ενέργεια η οποία ασχέτως λαϊκής αποδοχής (κανείς δεν έκλαψε για το Γουέλς (όχι τον Όρσον), το Μπάμπαλη, το Μάλλιο, το Σόντερς) και προθέσεων (αυτά για τους αντιπαθητικούς ως προς το επάγγελμα ψυχολόγους). Προβοκατόρικη ενέργεια θεωρώ μια ενέργεια η οποία αντικειμενικά ζημιώνει το λαϊκό και εργατικό κίνημα δίνοντας πάτημα στο σύστημα να περάσει στην (αντ)επίθεση ρίχνοντας νερό στο μύλο του.

Εν προκειμένω, βγαίνει ο καραγκιόζης ο Χρυσοχοϊδης (μετά μου λέτε γιατί αντιπαθώ τους δικηγόρους) και λέει δεν θα μετατρέψει την Αθήνα σε στρατοκρατούμενη πόλη. Και μπορεί να πει κάποιος (λέμε τώρα) που δεν ξέρει την κατάσταση στην Αθήνα, "Μαγκιά του, μπράβο, μέγας δημοκράτης κτλ...". Λέω κι εγώ που προ διμήνου τα όνειρά μου  στην πρωτεύουσα με στείλαν...ποιον δουλεύουν? Σε κάθε γωνία υπήρχε διμοιρία άνευ λόγου και αιτίας, στο ευρύτερο κέντρο ειδικά και περισσότερες της μίας, η Πλατεία Εξαρχίων θυμίζει χώρο προσυγκέντρωσης των σωμάτων καταστολής, το Δεκέμβρη οι φονιάδες βγήκαν παγανιά με εντόλες του Υπουργού-νταβατζή του Πολίτη και παρολίγο να φάνε και κόσμο (Α. Κουτσουμπού). Ο άνθρωπος (κατ' ευφημισμόν) αν μη τι άλλο μας εμπαίζει.

Και το ερώτημα όπως το έθεσε ο φαλακρός Ρώσος παραμένει, Τι να κάνουμε...

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Κρίση και Μετανάστευση

Προσοχή: Ο τίτλος είναι πολύ πιο σοβαρός και είναι αναντίστοιχος του κειμένου που θα ακολουθήσει.


Το κειμενάκι αυτό ξεκίνησε ως δεύτερο μέρος του κειμένου για το κάπνισμα υπό την έννοια πως τα ερεθίσματα δόθησαν την ίδια μέρα. Τελικά κατέληξα να μην το βάλω τότε παρότι είχα γράψει ένα τμήμα του και να το αναπτύξω ξεχωριστά. Το κείμενο του οπορτουνιστή που παρεπιπτόντως προηγείται στην ψηφοφορία μιας και είναι ο μοναδικός καρεκλοκένταυρος που κάνει προεκλογικό αγώνα μαζί με τους λακέδες του αλλά και οι εξελίξεις στo Ροζάρνο (νότια Ιταλία) και τη Ν. Μηχανιώνα έδειξαν πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αυτή την ανάρτηση.
Εδώ για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οδονητής δεν φιμώθηκε αντιθέτως είχε γίνει αυτοκριτική για την μη συμπερίληψή του κάτι που ήταν εν γνώση των συκοφαντών του blog. Ακριβώς γι αυτό αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε το - ντεμέκ σχόλιο - λιβελλογράφημά τους. Αλλά θα ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα στο απολογιστικό κείμενο με θέμα τις εκλογές των bloggers.


Το ζήτημα της κρίσης αποτελεί την βάση της συζήτησης ή του προβλήματος αν θέλετε (και) για το μεταναστευτικό. Μετανάστες υπήρχαν πάντα, με ή χωρίς χαρτιά. Σε περίοδο ανάπτυξης όχι δεν παραπονιέται κανείς γιατί "συμφέρουν". Όχι όμως σε περιόδους οικονομικής ύφεσης πόσο μάλλον στο σήμερα με την κρίση και την έκταση που αυτή έχει πάρει.

Η επίδρασή σε μια χώρα σαν την Κύπρο όπου το μόνο "προϊόν" είναι υπηρεσίες, νόμιμες (τουρισμός) και παράνομες (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος) έχει τραγικά αποτελέσματα. Το μεγάλο ποσοστό προσφύγων και μεταναστών λόγω εύκολης διέλευσης μέσω του κατεχόμενου βόρειου τμήματος, αλλά και λόγω μιας προηγούμενης οικονομικής ευμάρειας που οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους να ψάξουν την τύχη τους στο χρυσοπράσινο φύλλο ευνοεί αστικοφασίζουσες αποπροσανατολιστικές απόψεις για το "ποιος φταίει" για την ανεργία.


Έχουμε και επίσημη φασιστική οργάνωση το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (ΕΛΑΜ) το οποίο κατέβηκε στις ευρωεκλογές όπου πήρε 663 ψήφους ή 0.22%. Με μια πρόχειρη εκτίμηση μάλλον πρόκειται για κάποιου τύπου παρακλάδι της Χρυσής Αυγής το οποίο τροφοδοτείται με επαναπατρισμένο φοιτηταριάτο εξ Ελλάδος αλλά και οπαδούς κυρίως του ΑΠΟΕΛ (μετά του γιου του μέχρι πρότεινος προέδρου της ομάδας ο οποίος υπήρξε πρωτοστάτης σε ρατσιστικό επεισόδιο κατά τουρκοκύπριου στο English School πριν κανα-δυο χρόνια). Παρένθεση, οι Ελληναράδες αυτοί τουρκοφάγοι, φοιτούν στο σχολείο το οποίο δημιούργησαν οι Άγγλοι αποικιοκράτες για τα τέκνα των αστοτσιφλικάδων λακέδων τους προκειμένου να τους προετοιμάσουν για σπουδές στη γηραιά Αλβιώνα και να γίνουν καλοί πράκτορές τους εντός ή εκτός εισαγωγικών. Παρόμοιος είναι ο ρόλος του σχολείου αυτού και σήμερα.


Διοργάνωσε μάλιστα πορεία με μια 100αρα - βαριά-βαριά - άτομα ενάντια στη λαθρομετανάστευση. Το στυλ της πορείας α λα Χ.Α., δυάδες με μεγάλες ελληνικές σημαίες για να φαίνονται πιο πολλοί. Έχει γραφεία σε Λευκωσία και Πάφο. Στην Πάφο κοντά στα γραφεία τους είχαν γράψει και το θεϊκό σύνθημα Παιδεία-Στρατός-Εθνικισμός (ή Ελληνισμός δεν θυμάμαι).
Η αντισυγκέντρωση μάζεψε πολλαπλάσιο κόσμο το οποίο είναι το ενθαρρυντικό στοιχείο της υπόθεσης. Στην αντισυγκέντρωση την οποία διοργάνωσε ότι υπάρχει απο εξωκοινοβουλευτική αριστερά ας πούμε και συμμετοχή όλου του χώρου, συμμετείχαν και προσωπικότητες όπως η δήμαρχος Λευκωσίας η οποία είναι στέλεχος του ΑΚΕΛ και ο γραμματέας των Οικολόγων. Όλα τα κόμματα πλην του Ευρωπαϊκού Κόμματος στα λόγια διαφώνησαν με το ΕΛΑΜ και την πορεία του. Γιατί όχι το ΕυρωΚο? Προσωπική εκτίμηση έχει να κάνει με το γεγονός πως ο αντιπρόεδρός του, Νίκος Κουτσού, πρώην πρόεδρος-ιδρυτής των ακροδεξιών Νέων Οριζόντων. 
Ο εν λόγω τύπος υπήρξε ιδρυτής του ΔΡΑΣΙΣ (νομίζω το ΚΕΣ μπήκε μετά) ακροδεξιάς φοιτητικής παράταξης Κυπρίων εν Αθήναις, αδελφής παράταξης της ΠΕΟΦ για τους συμπρωτευουσιάνους και με άλλα παραρτήματα στη Κύπρο κτλ. άτομα  - ουκ ολίγα - από το συγκεκριμένο χώρο ασπάζονται τέτοιες απόψεις και λογικές και αποτελούν/αποτελούσαν (εκλογική) πελατεία του Κουτσού.


Μια μαθηματική προσέγγιση του μεταναστευτικού ζητήματος στην Κύπρο. Ας υποθέσουμε πως στον κατασκευαστικό τομέα, ίσως τον μόνο παραγωγικό ας πούμε τομέα εργάζονται εν έτη 1990 100 Κύπριοι εργάτες διαφόρων ειδικοτήτων. Πέφτει η ΕΣΣΔ έρχονται κύματα πρώην σοβιετικών πολιτών οι οποίοι κατευθύνονται κυρίως στον τομέα αυτό. Από τους 100 εργάτες και χάρη στην έλλειψη ταξικής συνείδησης (ευχαριστούμε το Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού γι αυτό) οι 80 από αυτούς γίνονται άμεσα εργολάβοι/υπεργολάβοι προσλαμβάνοντας στη θέση τους 80 μετανάστες. Από τους 80 αυτούς μετανάστες οι 55 δεν έχουν χαρτιά (είναι "παράνομοι" σύμφωνα με διάφορους τύπους). Τα νούμερα θεωρώ πως προσεγγίζουν την πραγματικότητα μιας και πολλές φορές φοιτητές οι οποίοι πάνε κανα καλοκαίρι για μεροκάματο οικοδομοί διαπιστώνουν πως είναι οι μόνοι ντόπιοι πέρα από τ' αφεντικά τους. Μέχρι πριν μερικά χρόνια όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ήρθε η κρίση αλλά και άκουσον άκουσον μετανάστες οι οποίοι δεν τίμησαν το φαί που τους δώσαμε να φάμε (λες και το δώσαμε τζάμπα) κι έγιναν αυτοί υπεργολάβοι και χτυπάνε τις δουλειές). Τότε μας χάλασαν.
Κρατάμε ως δεδομένο τις 100 θέσεις εργασίας. Ας υποθέσουμε πως διώχνουμε τους "ξένους" όπως λένε και μάλιστα μόνο τους "παράνομους" όπως λένε οι πιο light. Έχουμε κενές 55 θέσεις εργασίας. Ωραία, ποιος θα πάει να δουλέψει οικοδομή? Ο πρώην οικοδόμος που έχει να πιάσει μυστρί κοντά 20 χρόνια και πλέον κυκλοφορεί με μερτσεντέ? Ο γιος του με το Ρεπάν γυαλί που πίνει φραπουτσίνο και το πλερώνει 5 κι 6 ευρό? Εγώ σε λέω να φύγουν κι οι 80. Κι άμα βρουν 80 (ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ)-Κύπριους να πάρουν τη θέση τους δέχομαι να συνουσιαστούν παραφύση μαζί μου Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Έποικοι, Μετανάστες και Τουρίστες (τι διεθνιστές είμαστε άλλωστε).


Υ.Γ. Όλοι αυτοί οι καριόληδες δεν λένε τίποτα για τους "νόμιμους" τουρίστες που έχουν συμβάλει μαζί με τους λιγούρηδες μπιζνεσμεν στην κοινωνικοπολιτιστική αλλοτρίωση του νησιού, με τους χιλιάδες Άγγλους πρώην, νυν και αει αποικιοκράτες που κατοικούν νόμιμα (με τα δικά τους κριτήρια) στην Κύπρο και που σε ορισμένες περιοχές πλειοψηφούν. Άμα ρέει το χρήμα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.






Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

Αυτός τα λέει καλύτερα από μένα

Το είχα δει πριν πολύ καιρό, μετά το έβαλε κι ο κουβανός εφημεριδοπώλης αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να το δημοσιεύσω κι εγώ.

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Κάπνισμα: Με τις γραβάτες (της ΕΕ και της κυβέρνησης) ή με τις κουκούλες των θεριακλήδων?

Παρότι είχα πει να μην το κουράσω κι άμα δεν μου βγαίνει να μην γράφω είπα να γράψω απλά και μόνο για να εγκαινιάσω το καινούργιο έτος. Νέες απαιτήσεις όμως και δεν γίνεται να βγει η βδομάδα κι ο συνεπής ιστολόγος να μείνει μουγκός. Εδώ στην μαρτυρική μεγαλόνησο χθες είχαμε την πρώτη μέρα απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους.
Εγώ γενικά την έβγαλα σε ανοικτούς χώρους και την προηγούμενη μέρα όπου και είχα την ευκαιρία να μιλήσω με πολλούς συμπολίτες μου, φίλους αλλά και άγνωστους. Εκεί ακούστηκαν διάφορα, λογικές αναλύσεις είτε υπέρ είτε κατά αλλά και διάφορα ευτράπελα. Γενικά η κυρίαρχη αντίληψη του κύκλου μου ο οποίος αποτελείται κατά βάση από καπνιστές και μάλιστα αρκετά φανατικούς διαφωνεί με την απαγόρευση ακριβώς διότι έγκειται ακριβώς σε μια απαγόρευση και μάλιστα γεμάτη υποκρισία. Ενδόμυχα διατυπώθηκε η άποψη πως καλό θα τους κάνει και το σκέφτονται να το κόψουν αλλά το δεύτερο θα είναι δική τους απόφαση κι όχι του κάθε νομοθέτη.
 Αυτή η συνομοταξία όμως έθεσε και το πιο σημαντικό ζήτημα. Αφού κόπτονται για την δημόσια υγεία γιατί δεν απαγορεύουν την καλλιέργια, την εισαγωγή και την πώληση? Το κέρδος, τόσο του κράτους από τη φορολογία όσο και των μεγάλων καπνοβιομηχανιών.

Στο ΠΡΙΝ είχα διαβάσει τοποθέτηση υπέρ του μέτρου και η Προλεταριακή Σημαία είχε απαντήσει με αντισχόλιο και καλά έκανε. Το τελευταίο υποδηλώνει και το πρόβλημα. Όχι η στάση της Π.Σ. που ήταν σωστή αλλά η στάση της αριστεράς. Η αριστερά χωρίζεται μεν σε 2 στρατόπεδα το ρεφορμιστικό και το επαναστατικό αλλά επειδή παίζει πολύ ο βερμπαλισμός εντός της μπορεί να μην πολυδιακρίνεις ποιος είναι ποιος. Υπάρχει όμως το στρατόπεδο των καπνιστών - φανατικοί οι θεριακλήδες-  και των μουτζαχεντίν αντι-παθητικών μη-καπνιστών τα οποία είναι ξεκάθαρα.

Το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί και απόδειξη του υποκειμενισμού που διακατέχει - όχι ως δομικό στοιχείο - όλο το φάσμα της αριστεράς. Οι μεν καπνιστές θα υπεραμυνθούν του δικαιώματος στην ελεύθερη καταστροφή της υγείας και της οικονομικής κατάστασης αυτών και των γύρω τους. Όσον αφορά τους γύρω τους ο κομμουνιστής κάνει τα πάντα (και) για τους άλλους άρα είναι απόλυτα καλυμμένος απ' αυτή την πλευρά. Θα επικαλεστεί τους σ. Στάλιν και Τσε γνωστούς καπνιστές, το '36 στη Θεσσαλονίκη όπου όλα έγιναν για το τσιγάρο κτλ. Το πιο σοβαρό τους επιχείρημα όμως είναι ότι είμαστε κατά του αστικού και ιμπεριαλιστικού δικαίου και το αντι-κυβερνητικό, αντι-ΕΕ περιεχόμενο επιβάλλει την ολοκληρωτική εναντίωση στην αντιδραστική νομοθεσία εκ Βρυξελλών.

Από την άλλη μεριά έχουμε τους a! anti! anti-antikapnista! Το πιο σοβαρό επιχείρημα είναι πως ένας κομμουνιστής δεν πρέπει να έχει εξαρτήσεις. Πολύ σωστό αλλά τι να το κάνεις αφού μόνο ο μ-λ χώρος μπορεί να το επικαλεστεί αφού για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει εξάρτηση! Η αποπνικτική ατμόσφαιρα στα αμφιθέατρα σε συνελεύσεις και εκδηλώσεις, κάτι που συνήθως επισήμαινε ο εκάστοτε σύντροφος επιστρέφοντας από το περίπτερο όπου είχε πάει για τσιγάρα...Μειονέκτημα για το κίνημα των antikapnista αποτελεί η συμμετοχή κάτι new age αναρχοχίππιδων, vegans και δε συμμαζεύεται οι οποίοι είναι πάνω απ' όλα αντιπαθητικοί και άρα είμαστε ενάντια στις απόψεις τους από άποψη. Το θετικό του αντικαπνιστή είναι πως μπορεί να παρακολουθεί άνευ διακοπής διαδικασίες στις οποίες οι διοργανωτές απαγορεύουν το κάπνισμα - σπάνιες αλλά υπάρχουν. Αυτό βέβαια τείνει να εξελιχθεί σε κατάρα και σοβαρή σκέψη για να αρχίσει κάποιος το κάπνισμα για να έχει διαδικασία να την κάνει έστω και για λίγο όταν ο σύντροφος αναλύει το πρώτο σκέλος του τρίτου σημείου του κλεισίματός του όπου επιχειρεί μια σύντομη μισάωρη σύνοψη της δίωρης τοποθέτησής του.

Ο καπνιστής με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα είναι πιο πιθανό να προσεγγίσει την πρωτοετίνα με το στυλ α λα Τσε, ο αντικαπνιστής  να την φιλήσει γιατί δεν βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα και έχει και κανα φράγκο μιας και δεν τον επηρεάζει η συνεχής αύξηση του φόρου στα είδη καπνού. Ο καπνιστής υποφέρει από το σύνδρομου είτε του καλού σαμαρείτη που έχει πάντα να προσφέρει καπνό/τσιγάρο στους αναξιοπαθούντες συντρόφους ή του τρακαστράτος, της αντιπαθητικής κατηγορίας που κόβει το περίπτερο αλλά ποτέ το τσιγάρο.

Συνοψίζοντας, τα χρόνια εμπειρίας μου με οδήγησαν στο συμπέρασμα να ταχθώ κριτικά με τους αντιkapnista διαχωρίζοντας τη θέση μου από την αστική και ιμπεριαλιστική νομοθεσία. Το ζήτημα αυτό θα λυθεί μέσα στους κόλπους του κινήματος. Αυτό αποτελεί ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για το προχώρημα της υπόθεσης και πρέπει να δεσμευτούν και οι δυο πλευρές σε αυτό. Από την άλλη αυτό θα πρέπει να γίνει κτήμα του κινήματος από τα κάτω και τ' αριστερά και όχι από τα πάνω - με ντιρεκτίβα - και τα δεξιά - νομοθεσία και διώξεις.

Αυτό το κείμενο αποτελεί άνοιγμα και κλείσιμο της αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας της 1ης Αντικαπνιστικής Συνδιάσκεψης του Νέου Αντικαπνιστικού Ρεύματος.